Στην όμορφη περιοχή της Σιντικής βρίσκεται το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Τριμόρφου, το οποίο εγκαινιάστηκε πριν από δύο αιώνες. Ονομάζεται έτσι γιατί στο ίδιο προσκύνημα είναι αγιογραφημένος ο Άγιος Δημήτριος, ο Άγιος Γεώργιος και η Παναγία του Άκαλαν από την Ανατολική Θράκη. Αυτό συνέβη επειδή η κεφαλή του Αγίου Δημητρίου είναι κρυμμένη κάτω από την κεφαλή του Αγίου Γεωργίου, προκειμένου να μην καταλάβουν οι Βούλγαροι, τον καιρό των μεγάλων εθνικών και εθνικιστικών διαφορών, για ποιον άγιο πρόκειται και προβούν σε ιερόσυλες πράξεις, όπως να γδάρουν ή να τραυματίσουν την εικόνα στην περιοχή των ματιών του Αγίου Δημητρίου.
Η Δ/ντρια του σχολείου κα Παλάζη Χρυσάνθη, Φιλόλογος Δρ. Παιδαγωγικής, παραχώρησε συνέντευξη στη Γραφίδα Σιντικής και στον αρθρογράφο της, Χρήστο Κατσαρό, αναφορικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στην παιδεία μετά το κλείσιμο των σχολείων λόγω κορωνοϊού. Επανεκκίνηση για το Γυμνάσιο Λιβαδιάς Σερρών 6.5.2020 https://youtu.be/e3AoSBmn4IQ
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα νομίζω ότι γίνομαι παιδί και μου έρχεται στο μυαλό εκείνο το παλιό τραγούδι που λέγαμε στα σχολικά μας χρόνια:
Ο Μάϊος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ
να τον προϋπαντήσουμε, παιδιά στην εξοχή!
Και πράγματι μέσα σ’αυτό τον οργασμό της φύσης και της ανθοφορίας δεν μπορεί κανείς παρά να χαίρεται το ζωογόνο φως της άνοιξης, την πανδαισία των χρωμάτων και των αρωμάτων και να παραμερίζει έστω για λίγο όσα τον πίκραναν, όσα τον δυσκόλεψαν, όσα τον πλήγωσαν.
Φέτος, όμως, ζούμε μια διαφορετική πρωτομαγιά, πληγωμένοι καθώς είμαστε από τον φονικό ιό που θέλησε να μπήξει τα νύχια του στην καρδιά της ανθρωπότητας. Φέτος τα γλέντια, οι χοροί, οι εκδρομές, η χαρά να απλωθείς στη φύση, να μαζέψεις λουλούδια ή να πλέξεις στεφάνι, όλα αυτά επισκιάζονται από τις ζωές των συνανθρώπων μας που χάθηκαν κι από το φόβο μήπως χαθούν κι άλλες. Η καρδιά και η λογική μας μας επιβάλλουν να κρατήσουμε άλλη στάση.
Παρ’ολα αυτά η φύση έχει τη δική της λογική, ο ήλιος δεν θα πάψει να στέλνει τις αχτίδες του και δεν θα πάψει να μας ζεσταίνει, προμηνύοντας την έλευση του καλοκαιριού, η γη θα συνεχίσει να ανθίζει και να πρασινίζει φωνάζοντας μας πως η ζωή είναι ένας αέναος κύκλος που θες δεν θες συνεχίζεται, όλα αναγεννώνται κι όλα μέσα σε αυτήν την έκρηξη ζωής μοιάζουν αισιόδοξα.
Έτσι λοιπόν και ο δικός μας κήπος, με λίγη φροντίδα κι από τον γράφοντα, πλημμύρισε από το μεθυστικό άρωμα των λουλουδιών κι από την παλέτα των χρωμάτων από το λευκό μέχρι το βαθύ κόκκινο κι από το απαλό μωβ ως το πιο ζωηρό πράσινο.
